วิ่งลงส้นเท้าหรือปลายเท้า

การวิ่งลงส้นเท้า กลางเท้า หรือปลายเท้า เป็นที่ถกเถียงกันมานาน และเป็นเรื่องแรกๆที่ผมพยายามหาข้อมูลสมัยตอนหัดวิ่งแรกๆ เท่าที่จำได้จะเจอที่เขียนว่า วิ่งระยะสั้นลงปลายเท้า วิ่งระยะไกลลงส้นเท้า
แล้วทำไมผมวิ่งลงส้นเท้าถึงเจ็บเข่า เลยพยายามหาข้อมูลเพิ่มเติม

credit ภาพ denverfitnessjournal.com

โค้ช Jack Daniels อธิบายว่า การวิ่งระยะสั้น หรือระยะกลางนั้น นักวิ่งจะลงปลายเท้า แต่ถ้าเป็นระยะที่ไกลกว่านั้นเช่น มาราธอน การลงส้นเท้าหรือเต็มเท้าจะดีกว่า เนื่องจากการลงปลายเท้าจะทำให้กล้ามเนื้อน่องทำงานหนัก ที่สำคัญขอให้ก้าว 180 ก้าวต่อนาที (นับเท้าซ้ายและขวา) ลงเท้าให้เบา ให้จินตนาการเหมือนว่าใต้เท้าเราเป็นเปลือกไข่ อย่าให้หัวแม่เท้าเอียงออกไป เพราะจะทำให้เกิดการเจ็บที่หน้าแข้งได้

ส่วนโค้ช Steve Magness  แนะนำว่า ควรจะลงปลายเท้าหรือ เต็มเท้า ไม่ควรลงส้นเพราะจะเกิดการเบรค ทำให้วิ่งช้าลง แต่ที่สำคัญ เท้าควรจะอยู่ใต้เข่า และใกล้กับลำตัวมากที่สุด คือไม่ก้าวเท้ายื่นออกจากลำตัวมากเกินไป ที่เรียกว่า overstride

โดยปกติแล้วการวิ่ง cadence 180 หรือ 180 ก้าวต่อนาที จะไม่ค่อย overstride อยู่แล้ว
ความสำคัญที่สุดคือการไม่ก้าวเท้าออกไปไกลตัว มากกว่าการลงเท้าแบบไหน

credit ภาพ denverfitnessjournal.com

ส่วนตัวผมเองได้ลองฝึกทั้ง 2 แบบ แต่ถนัดลงเต็มเท้าหรือค่อนไปทางลงส้นเท้ามากกว่า และวิ่งโดยไม่บาดเจ็บต้องพักยาวเกิน 1 สัปดาห์ มามากกว่า 2 ปี สรุปการลงเท้านั้น ถ้าลงแบบที่เราไม่บาดเจ็บจะลงแบบไหนก็ได้ ที่สำคัญคือลงให้ใกล้กับลำตัวเรามากที่สุด

ข้อมูลบางส่วนจากหนังสือ Daniels' running Formula 3rd edition และ the science of running